yer yer üzüldüğüm doğru tabii, ama bunu belli etmekten nefret ediyorum hep mutlu olmak zorundaymışım gibi. bu da annemi üzmemek adına kazandığım bir alışkanlıktan kalma sanırım. üzgün görünce benden çok üzülüyor diye belli etmememye çalışırdım. o günden beri öyle kaldı. hep iyiyim ben, hep acaip mutlu.... ağız tadıyla "kötüyüm" diyemem kimseye. neyse bu şarkı çok sinir bozucu.http://www.youtube.com/watch?v=gWWxnUNNHz8 tüm suç şarkınınmış hah.
çok acıklı olmuş bu post. o zaman bir fotoğrafla ortam şenlensin. bak yine. nasıl başladık, nasıl bitiyo.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder