kupeli

bugun isteyken bir ara bir yere gitmem gerekiyordu. bir kopek gordum. agzinda tasidigi posetle ilerledi insan gibi sonra icinden bir ton baligi konservesi cikardi kokladi, yaladi ama bostu. ikinci konserve kutusunu cikardi yaladi, belki de burnu bile yaralandi konserve kutusunun tenekesini en dibine kadar koklayim derken, ama o da bostu. tam  uzulerek onu izlerken, o bekledigim, saatte bir defa gelen otobus geldi. otobuse bindim sonra delirdim kendime kizmaktan. nasil olurda ben o kopege bir kutu ton baligi almadan binerdim otobuse, nasil olur da onun yasayacagi mutluluk daha degerli olmazdi o aptal otobusten, hala sunlari yazarken bile sinirlerim bozuluyor. geri dondugumde aldim ton baligini ama kulagi kupeli kopek yoktu orada.

ama  calistigim yerinin orada genelde. yarin ne yapip ne edip bulacagim onu ve o baligi verecegim sonra da ister gec kalayim ister dunya yikilsin, oylece izleyecegim yemesini. planim bu.