Karmakarışık duygularla doldum taştım yine. Yasemin babasını kaybetti. yarın onu ziyarete gideceğim. az görüşsek de onu çok seviyorum. tertemiz, kocaman kalbi vardır. mutluluk saçar, öfleyip pöflerken bile neşe dağıtır etrafındakilere. pamuk gibi cildi vardır, öyle güzeldir ki gözleri, anlamlı anlamlı bakar. hep iyilikle doludur içi. benim ön yargılarımı yıkan tek arkadaşımdır yasemin, bana bundan on yıl evvel deseydiniz ki "kapalı bir insanla da çok iyi anlaşacaksın" inanmazdım, belki gençlikti belki o zamanların aptal egosu ama inanamazdım. şimdi onu birçok sözde modern arkadaşımdan daha çok seviyorum çünkü bazı düşünceleriyle benden bile modern, benden bile açık görüşlü. çok eğlencelidir, sessiz anlarda öyle laflar eder ki kocamaaan zamanlar geçse yine hatırlarsınız gülersiniz.
internetle çok alakası yoktur, bu yazıyı belki hiiiç görmeyecek.
yasemincim allah rahmet eylesin babana, mekanı eminim ki cennettir, senin gibi bir evlat yetiştirdiği için, sana da bol sabırlar versin. küçüklükten beri bize öğretildi ya, melek oldu baban, bizi izliyor, gülümsüyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder