hayati sekillendiren sozler

nereden aklima geldi bilmiyorum ama hayatim boyunca soyleyenleriyle birlikte unutmadigim bazi sozler var. gercekten dogru olduguna inandigim, uygulayanlarin hayatina sonsuz huzur kattigini dusundugum sozler. onlardan bazilarini buraya yazmak istiyorum.

babam

"kimseden birsey umma, yalnizken bile keyif alacak aliskanliklarin olsun, kendi kendine yetmesini bil"

bu soz karakterimin olusmasinda cok ama cok buyuk bir oneme sahiptir. bakkaldan birsey alirken "ya sen alsan, benim yerime" diyenlerden, alisverise cikarken "benimle gelsen, yalniz gitmeyeyim simdi" gibi beklentileri olanlardan, cok cok agir olmadiktan sonra "sunu tasiyalim mi?" seklinde yardim isteyenlerden, yemek hazirlarken "sunlari dograsana" diyenlerden (tamam bu cok yanlis degil ama olmadim o sekilde, ornegini de vereyim istiyorum) hic olmadim. iyi ki de degilim. kendi kendine yetmek gercekten cok onemli.

ismini bildigim ama buraya yazmak istemedigim biri

sen napacaksin a kisisi ve b kisisi arasindaki soylenenleri, iliskileri. sen sadece a ve kendin, b ve kendin arasindaki iliskiye bak

samimi oldugun arkadaslarin ya da hazzetmedigin insanlar var hayatinda. "a kisisi ve b kisisi, bilmem nereye gitmis beni neden atladilar" ya da "a kisisi ve b kisisi kusmus konusmuyor, eyvah eyvah arada ben kalacagim" diye dusunecegine sen bakacaksin a kisisi sana nasil davraniyor, sen ona nasil davraniyorsun. ayni sekilde b kisisini hayatinda ne kadar istiyor ya da istemiyorsun, asil cevaplaman gereken sorular bunlar. sen sadece kendi ikili iliskilerine bakacaksin. birak ayse konusmaya devam etsin senin o nefret ettigin x ile, sen ayseyle gorustugun zamanlardaki mutluluguna bak. hersey o kadar kolay ki bu formulle hem is hem de arkadaslik yasaminda..

bu ucuncusu aslinda bir soz degil ama genel gecer bir formul.

oncelik sirasi.

cevrendeki insanlarin hepsine ayni derecede onem vermen, her haftasonu hepsiyle gorusmen, ya da mutlu etmek icin hepsine ayni anda jestler yapman imkansiz. hayatin gidisatina aykiri bir kere. kimseyi de hayatindan cikarmana gerek yok. aysenin sana yaptigi iyiliklere guzelliklere yine iyilik ve guzellikle cevap vermen, ama senin icin onemli olan bir davete *mesela dogum gunu partini onemsiyorsun* sudan bir bahaneyle gelmeyen neseye de kirilmaman. neseyi uygun bir kategoriye yerlestirip beklentiye girmemen. ayni sekilde onu da beklentiye sokmaman. neseyi o kategoriye sokunca otomatikman sen de nesede ayni kategoriye gecmelisin bence. mesela sen de onun dogum gunu partisine gitmeyebilirsin, partine gelmeyerek o hakki vermis oluyor sana. kirilacak hali yok artik:) bosver, hayatindaki kemik kitle yeter sana. ailen ve en yakin arkadaslarinla hersey yolundaysa digerleri girsin kategorilere, ayip bisi degil ki bu..

kimse kimseyle cok samimi olmak zorunda degil. herkes de herseye "evet" demek zorunda degil. diyenini tanimadim daha. zaten en buyuk problemler iliskilerde, arkadasliklarda beklentilerden doguyor. sen heveslendiriyorsun, umitlendiriyorsun sonra yok oluveriyorsun. affetmesi zor bi durum. en guzeli "tabii", "kesin gelirim" cumleleri yerine "bilmiyorum" "kesin katilacak olursam haber veririm" gibi cumleleri kullanmak. son dakika satislarini yok etmeye calismak.

Annem

israr etme!

kisa ve net! israr etmeyi sevmem, bir insana istemedigi bir seyi iki defa soylemis olsam bile ucuncuye soyledigimi hatirlamiyorum. birinin bana bir konuda israr etmesi de en sevmedigim sey. kucukken "bunu istiyorum" "suraya gidelim" seklinde israrlarim hep cevapsiz kalirdi annem tarafindan. iyi ki de cevapsiz kalmis da israr etmemeyi ogrenmisim..