(İlk fotoğraf 3 günlükken, ikincisi ise 3 aylıkken, neydin ne oldun be kuzucum seni yiyeceğim)
Önce iyi haber mi, kötü haber mi?
İyiden başlayalım, boyu 5 cm uzamış.
Kötü haberler ise şöyle, sadece 500 gr almış, bunun en aşağı
600 gr, 700 gr olması gerek. Melissa çok hareketli bir bebek ona
bağlıyorum ben bu durumu, emerken bile kıpır kıpır, kolu
dursa bacağı durmuyor. Diğer kötü haber ise üçüncü ayın
bitmesine rağmen kalça gelişimi hala geride:( ortopediste
götüreceğiz ama artık
üzmeyeceğim kendimi, pavlik bandajsa, bandaj takarız ne yapalım,
güçlüyüz, bunun da üstünden geliriz.
Uykusu hala düzenli haftada bir ya da
iki defa yatarken zorluyor ama gayet normal, yetişkin olarak bizim
de uyumakta güclük çektiğimiz günler yok mu? Var.
Gündüz uyumak istiyor , önce aç
sanıyorum emzirmeye çalısıyorum ama hala memnuniyetsizse yatağına
götürüyorum, bakıyorum gözler kapanıyor hehe. Ayşe Öner, kitabında doğru söylemiş gerçekten her ağlamak aç olmak demek
değil, sussun diye zorla emzirmek yanlış. Uyumak da yemek kadar
büyük bir ihtiyaç bebek için. Arada uyuması için zorlamak
gerek.
Açsa sabrı yok ve çok sinirli oluyor doyana kadar (kime çekmiş bu huyu acaba hehe)
Açsa sabrı yok ve çok sinirli oluyor doyana kadar (kime çekmiş bu huyu acaba hehe)
Artık sesle iletişim kuruyor, mesela
yalnız kaldığında memnuniyetsizliğini ağlayarak değil de
söylenerek belli ediyor.
Ellerini keşfetti ama hala çok az
kullanabiliyor.
Odanın diğer ucunu görmeye başladı,
gözlerini açıp ilgiyle inceliyor herşeyi.
Adını söyleyip neşeyle konuşunca
gülücük ve kahkahalarla cevap veriyor.
Altını değiştirirken artık
ağlamıyor.
Banyo yapmaya hala tam anlamıyla
güzel bakmıyor
En mutlu olduğu zaman sabah uyandığı
zaman.
Kendi kendine vakit geçirmeye başladı
böylelikle gün içinde nefes alabileceğim zaman var artık yehuuu.
Dışarıda olmaya bayılıyor ama
kalabalık ortamlarda huzursuz oluyor.
(3 hafta erken gelmeseydi bu tulum anlamlıydı tabii)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder