melissa üç aylık oldu

(İlk fotoğraf 3 günlükken, ikincisi ise 3 aylıkken, neydin ne oldun be kuzucum seni yiyeceğim)

Bugün Melissa'nın üçüncü ayı doldu. Doktordan iki kötü ve bir iyi haberle döndük.

Önce iyi haber mi, kötü haber mi?

İyiden başlayalım, boyu 5 cm uzamış. Kötü haberler ise şöyle, sadece 500 gr almış, bunun en aşağı 600 gr, 700 gr olması gerek. Melissa çok hareketli bir bebek ona bağlıyorum ben bu durumu, emerken bile kıpır kıpır, kolu dursa bacağı durmuyor. Diğer kötü haber ise üçüncü ayın bitmesine rağmen kalça gelişimi hala geride:( ortopediste götüreceğiz ama artık üzmeyeceğim kendimi, pavlik bandajsa, bandaj  takarız ne yapalım, güçlüyüz, bunun da üstünden geliriz.

Uykusu hala düzenli haftada bir ya da iki defa yatarken zorluyor ama gayet normal, yetişkin olarak bizim de uyumakta güclük çektiğimiz günler yok mu? Var.

Gündüz uyumak istiyor , önce aç sanıyorum emzirmeye çalısıyorum ama hala memnuniyetsizse yatağına götürüyorum, bakıyorum gözler kapanıyor hehe. Ayşe Öner, kitabında doğru söylemiş gerçekten her ağlamak aç olmak demek değil, sussun diye zorla emzirmek yanlış. Uyumak da yemek kadar büyük bir ihtiyaç bebek için. Arada uyuması için zorlamak gerek.

Açsa sabrı yok ve çok sinirli oluyor doyana kadar (kime çekmiş bu huyu acaba hehe)

Artık sesle iletişim kuruyor, mesela yalnız kaldığında memnuniyetsizliğini ağlayarak değil de söylenerek belli ediyor.

Ellerini keşfetti ama hala çok az kullanabiliyor.

Odanın diğer ucunu görmeye başladı, gözlerini açıp ilgiyle inceliyor herşeyi.

Adını söyleyip neşeyle konuşunca gülücük ve kahkahalarla cevap veriyor.

Altını değiştirirken artık ağlamıyor.

Banyo yapmaya hala tam anlamıyla güzel bakmıyor

En mutlu olduğu zaman sabah uyandığı zaman.

Kendi kendine vakit geçirmeye başladı böylelikle gün içinde nefes alabileceğim zaman var artık yehuuu.

Dışarıda olmaya bayılıyor ama kalabalık ortamlarda huzursuz oluyor.

(3 hafta erken gelmeseydi bu tulum anlamlıydı tabii)

Melissa 2 aylik!

Eveet acilis videoyla olsun istedim.. Melissa 2. ayi da geride birakti. Ikinci ay birinciye gore kolay gecti, hele hele sonlarina dogru beni cok mutlu eden bir gelismeye imza attim. ARTIK YATAGINDA UYUYOR:) Daha dogrusu kucagimda uykuya dalinca yatagina koyuyorum, aglamiyor, bagirmiyor, cagirmiyor ve uyumaya devam ediyor. Ilk ayimizda imkani yok uyumuyordu.

*Saat 19.30'da uyuyor, sabah 6'da uyaniyor.  Tabi ki deliksiz bir uyku degil gece acikmaydi, alt degistirmeydi derken 4 defa kalkiyoruz. Olsun buna da sukrediyorum ben.

*Guluyor. Sarki soyleyen bir oyuncagi var, altini degistirirken bagirmasin, dikkatini cekeyim diye calip dururken bir baktim, oradaki komik sarkilara guluyor. Neler neler denedim arkadas. Britney Spearslar mi calmadim, akranlari seviyor o da sever diye Miley Cyruslara mi katlanmadim. Hiic bana misin demezken ulu, yuce, saygideger Fisher Price'in o sacma sarkisina guluyor arkadasim.

*Cok yakinda "agu"lar gelecek gibi bir his var icimde cunku turlu turlu sesler cikariyor arada bir "uuuuu" diyor keyfi yerinde olursa, keyfi yerinde olmazsa kaslarini catip, meymenetsizce bakiyor.

*Hala parlak, isikli nesnelere bayiliyor, biz gelmisiz subatin ortasina ama salonda yilbasi agaci inatla yanip sonuyor dikkat cekmek, bebek sakinlestirmek adina.

*Pusette, ana kucaginda daha rahat eskisi gibi bagirmiyor ama o Istanbul trafigi yine een buyuk dusmanim. ne zaman araba dursa uyaniyor, bakiyor ki hareket halinde degiliz agliyor. Hareket halindeyken uykuya daliveriyor.

*Gozuyle takip ediyor.

*Yuzukoyun yattiginda basini kaldiriyor.

*Ayaklarindan destek alip kendini itiyor.

*Hala ellerini kontrol edemiyor, kendine istemsiz yumruklar atiyor.

*Kalca gelisiminde bir taraf duzelirken diger taraf tam duzelmemis, moralimiz biraz bozuktu ama ortopediste goturunce acinin duzelebilecek bir degerde oldugunu gorduk, kendi doktorumuzsa "INTERNETE BAKMAYA SON VERIN" dedi. Hamileligimde de bu karari almistim ama dayanamiyordum, bu sefer son vermek istiyorum internete bakmalara cunku herseyin en kotusu var orada.


*Opulmekten, oksanmaktan cok hoslaniyor.

*Sakin sakin bir seyler anlattiginda dinliyor:)



Simdilik telefondan cektigim fotograflar  cogunlukta, bastakiler makinayla cektiklerim.

 

                                             
                                                        en romantik fotograf da bu:

Son olarak da Sven'in telefonunda sans eseri buldugum harika fotograf:)

Tatli doktorumuz  Ayla Kamburoglu Goksel ve Melissa:)

melissa 1 aylik

Bir ay cabuk mu gecti yoksa yavas mi gecti karar veremiyorum ama dogum aninda doktorun cektigi fotograflara bakiyorum ve "ne kadar kucukmus?" diyorum, hizla buyuyor, ne guzel:) ote yandan insani telas kapliyor buyumesin, hep kucaga sigacak kadar kalsin, kendini sevdirsin diye. Bence bir de bakmisim okula gidiyor seklinde gececek zaman:)  Sagligi yerinde gidiyor ufak tefek sikintilarimiz var kalca gelisimi ve refluyle  ilgili ama zamanla duzelir bence.. Duzelsin istiyorrum. Bu arada 20 gun sonra optum Melissa'yi, sasirdim kendime de neden opmemisim diye, hep kokladim, oksadim ama opmeye kiyamamisim sanirim. Simdi opmek anneye serbest:) Anne demisken insan cocugunu koluna alinca anliyor ki kimse bir cocugu annesinden fazla sevemez, net.